Het schattige schuurtje achter in de tuin gaf 26 jaar geleden de doorslag bij de aankoop van het huis. Ik weet, het is misschien niet de beste reden om een huis te kopen maar het huis zelf was enorm gedateerd zoals dat in makelaarstermen zo mooi heet. De inrichting van het huis riep weinig warme gevoelens bij me op behalve dan dat ik kon zien wat er allemaal mogelijk was. Maar dat schuurtje dat daar achter in die 25 meter lange tuin zo romantisch in het zonnetje stond, daar viel ik als een blok voor.

Het schuurtje was oorspronkelijk donkergroen en de tuin bestond voornamelijk uit heideplanten, hoge coniferen, gras en heel veel grindtegels. Eigenlijk zonder een vooropgezet plan ben ik met die tuin aan de slag gegaan. Telkens spitte ik weer een stukje gras weg om een border te maken (o ja eerst nog een zandbak voor de kinderen) en de coniferen heb ik stuk voor stuk uitgegraven. Superzwaar werk allemaal, maar ja als je geen man hebt, doe je het toch maar zelf. Ik kreeg er wel mooi gespierde armen van! 🙂Het bestraten van de tuin met oude klinkertjes heb ik wel uitbesteed en verder was het vooral veel uitproberen: Welke planten doen het goed en welke kwijnen gewoon weg.

Maar goed om even bij het schuurtje te blijven: na een paar jaar heb ik deze een mooie blauw/grijze kleur gegeven. Er is alleen 1 zijmuur die half opgegeten is door de houtworm. Het schuurtje staat er al zo’n 40 jaar, dus dat kan gebeuren. Er zijn plannen om die muur te vervangen maar er zijn zoveel andere dingen die prioriteit hebben dat daar nog niets van gekomen is. Voorlopig heb ik een stapel stenen in die hoek gezet ( die moesten toch ergens blijven) en daarop een grote Hosta. Verder staat er nog een oud tafeltje met wat potten erop en zo is dat ‘rafelige’ plekje in de tuin toch nog een sfeervol hoekje geworden.  Ik durf niet zo goed te kijken wat zich allemaal voor ellende afspeelt achter dit gezellige tafereeltje maar voorlopig staat de schuur nog overeind!

De schuur wordt alleen gebruikt voor het opbergen van tuingereedschap en zo maar als je niet oppast wordt het op een gegeven moment toch een opslagplaats van ongewenste spullen. Dit voorjaar heb ik daar maar weer eens de bezem doorgehaald (letterlijk en figuurlijk), wat spijkers in de muur geslagen om het één het ander van de vloer te halen en op te hangen en de parasols die hier opgeslagen stonden zijn naar buiten. Kijken hoe lang dit netjes blijft.

Volg je mij al op INSTAGRAM?