4 jaar geleden, op 22 juni 2017 om precies te zijn, postte ik mijn allereerste blog met de titel: Toen ik het schuurtje zag, was ik verkocht. In mijn vorige huis had ik namelijk een ontzettend leuk schuurtje, eigenhandig gebouwd door de vorige bewoner. Dat schuurtje dat helemaal aan het eind van de 30 meter lange tuin stond, gaf destijds de doorslag bij mijn aankoop beslissing. Misschien niet de beste reden (😀) maar ik heb uiteindelijk 29 jaar met veel plezier in dat huis gewoond. De schuur was van oorsprong een nachtverblijf voor kippen die via een luikje de kippenren in konden die aan de schuur vastzat. Hoe romantisch ook, ik ben geen moment in de verleiding gekomen om ook kippen te gaan houden. Als moeder alleen met een drukke baan en twee jonge kinderen had ik daar de tijd niet voor en eigenlijk ben ik helemaal niet zo dol op eieren.
Passie voor ‘wonen’
Ik vind het wel een mooi moment om even stil te staan bij 4 jaar schrijven over mijn interieur & tuin. ‘Wonen’ is echt een passie voor mij want sinds die allereerste blog postte ik, een enkele uitzondering daargelaten, elke week een nieuwe blog. In het begin werden die alleen gelezen door familie en vrienden maar sindsdien zie ik elk jaar het aantal ‘pageviews’ stijgen. Verleden jaar waren dat er 115.000 en daar ga ik dit jaar weer overheen. Dat is allemaal leuk natuurlijk maar ik schrijf mijn blogs ook voor mijzelf. Ik vind het namelijk heerlijk om vast te leggen wat ik allemaal uitspook in mijn huis & tuin en dat ik er zoveel andere mensen ook blij mee maak en mee kan inspireren, is mooi meegenomen.
Na die allereerste blog
Die allereerste blog over mijn schuurtje wordt nog steeds gelezen en dankzij al dat verven van muren en meubels en rommelen in de tuin heb ik nog steeds genoeg onderwerpen om over te schrijven . Een heel populaire blog was (en is nog steeds) met ruim 23.000 views Krijtverf voor fantastische Ikea ‘hack’. Daarin geef ik gewone witte Ikea lockerkasten een industrieel, tikje verweerd uiterlijk met donkergrijze krijtverf. Nu ruim 3 jaar later ben ik nog steeds tevreden met die kastjes en ze passen prima in mijn nieuwe huis. Mensen die bij mij op bezoek komen vragen zich soms af of ik nieuwe meubels heb maar dat is dus niet waar. Ik heb wel meubels weggedaan maar op een paar kleine dingen na, niets nieuws gekocht.
Mini oerwoud in fles
Een nog populairder blog die ruim 25.000 keer gelezen is, gaat over het maken van een ‘bottle garden’ (Hoe doe je dat: zo’n dichte fles met planten maken?). Ik maakte een paar van die flessen, gaf ze cadeau aan mijn zoon en dochter en hield er één zelf. We zijn nu jaren verder en hij doet het nog steeds geweldig. In de fles is het een mini oerwoud zonder dat ik er iets aan hoef te doen. Ik stopte 3 jaar geleden een dop op de fles en hij is sinds die tijd niet meer geopend. Dat is ook niet de bedoeling want in de fles heerst een soort micro klimaat. De plantjes creëren zuurstof door fotosynthese en zo komt er ook vocht in de lucht. Deze ‘regent’ vervolgens weer naar beneden, terug op de plantjes. De blaadjes die afsterven vallen op de grond, verrotten en zorgen voor CO2 en nieuwe voedingsstoffen. Sommige planten hebben de verhuizing niet geheel en al overleefd maar de plantjes in deze fles hadden nergens last van.
Makkelijk verven
Wat ikzelf een verrassing vond is dat mijn blog over verven met een spuitbus zo veel gelezen werd, nl. 11.000 keer in een jaar tijd. Een makkelijke manier van verven (want dat is verven met een spuitbus natuurlijk) spreekt blijkbaar veel mensen aan. In mijn vorige huis spoot ik vergeeld schakelmateriaal mat zwart wat een ware metamorfose was.
In mijn huidige keuken zou ik dat ook moeten doen want mijn witte schakelaars steken wel heel erg af tegen de goudkleurige tegels en de zwarte keuken. Maar dat is nou typisch zo’n werkje wat ik elke keer voor me uitschuif. Dat ik op dit moment druk ben met mijn tuin is natuurlijk een goed excuus!
Ik heb wel even een spuitbus in mijn handen gehad maar dat was alleen om een terracotta potje zwart te spuiten. Ik koop die spuitbussen met mat zwarte verf gewoon bij de Action. Ze zijn niet altijd op voorraad dus als ik ze zie, sla ik er gelijk een paar in.
Terug naar het schuurtje
Maar laat ik even teruggaan naar het schuurtje waar mijn allereerste blog over ging. Toen ik besloot een ander huis te zoeken wist ik natuurlijk dat het waarschijnlijk niet zo’n schattig schuurtje zou hebben. Maar mijn smaak is in de loop van de tijd wel wat veranderd en hoewel ik nooit een minimalist zal worden, mag het tegenwoordig wel wat strakker en minder romantisch. Toen ik ruim een half jaar geleden voor de eerste keer mijn huidige huis zag, werd ik van de schuur en de rest van de tuin totaal niet enthousiast. Dat schuurtje was wel heel erg simpel! De rest van het huis sprak mij wel aan en de omgeving ook dus de beslissing om dit huis te kopen was snel genomen. De uitdaging om van die saaie tuin & schuur iets leuks te maken, ging ik met liefde aan! We zijn nu een half jaar verder en ik ben al aardig op weg. Je kunt natuurlijk nooit een romantisch, met de hand gemaakt schuurtje vergelijken met een rechthoekige doos van geïmpregneerd hout: dat is zoiets als appels en peren vergelijken. Maar al met al ben ik erg blij met hoe mijn schuur en de rest van de tuin eruit zien. Wat een pot verf, wat noeste arbeid en de nodige aankleding al niet voor elkaar kunnen krijgen.
Ter vergelijking nog even een foto van hoe de tuin eruit zag toen ik hier voor het eerst kwam kijken.
Zo zie je maar weer dat als je niet zo’n schattig handgemaakt schuurtje hebt, je ook een 13 in het dozijn schuurtje tot een sfeervol plekje kunt omtoveren. Heb je ook een saaie schuur? Geef hem een kleurtje. Als je niet van zwart houdt, zijn er genoeg andere kleuren om uit te kiezen!